โรงพยาบาลบ้า (Reflection Edit)

ความเหงาเป็นหมอประจำกาย
เสียงกุญแจไข
แต่ไม่มีใครเปิดประตู
มีสัญญาณเตือน
ไม่เคยมีใครสังเกตดู
ห้องในใจเหมือนห้องฉุกเฉิน
ของคนที่ไม่อยากรู้
ตอนนั้นอยากหนีออกไป
เลยสร้างห้องเอาไว้ในใจ
นานวันกลับกลายเป็นโดนขังอยู่ข้างใน
อยู่ในห้องที่ตัวเองสร้างเอาไว้
สร้างเขาวงกตไว้หลบซ่อนตัว
ไม่รู้เลยว่าทางออกถูกปิดทุกขั้นตอน
ฉันวิ่งล้มอยู่ในห้องนี้ซ้ำไปซ้ำมา
ไม่มีทางออกจริง ๆ ที่ฉันตามหา
ความเหงาเป็นหมอประจำกาย
เสียงกุญแจไข
แต่ไม่มีใครเปิดประตู
มีสัญญาณเตือน
ไม่เคยมีใครสังเกตดู
ห้องในใจเหมือนห้องฉุกเฉิน
ของคนที่ไม่อยากรู้
ตอนแรกเขียนบทบำบัดให้ใครสักคน
สุดท้ายก็ไร้คนมาเยี่ยม มาปะปน
ฉันเลยกลายเป็นทั้งผู้ป่วยและผู้ดูแลตลอดมา
ได้แค่เล่นบทบาทตัวเองในโรงพยาบาลบ้า
สร้างเขาวงกตไว้หลบซ่อนตัว
ไม่รู้เลยว่าทางออกถูกปิดทุกขั้นตอน
ฉันวิ่งล้มอยู่ในห้องนี้ซ้ำไปซ้ำมา
ไม่มีทางออกจริง ๆ ที่ฉันตามหา
ความเหงาเป็นหมอประจำกาย
เสียงกุญแจไข
แต่ไม่มีใครเปิดประตู
มีสัญญาณเตือน
ไม่เคยมีใครสังเกตดู
ห้องในใจเหมือนห้องฉุกเฉิน
ความเหงาเป็นหมอประจำกาย
เสียงกุญแจไข
แต่ไม่มีใครเปิดประตู
มีสัญญาณเตือน
ไม่เคยมีใครสังเกตดู
ห้องในใจเหมือนห้องฉุกเฉิน
ของคนที่ไม่อยากรู้