คำเตือนของแม่

ปิดประตูใส่กลอนซบบนหมอนสะอื้น
ต้องกล้ำกลืนความช้ำ
หนุ่มบ้านไกลใจดำหมายขย้ำขยี้
หมิ่นศักดิ์ศรีความสาว

แม่เตือนเราให้จำ
อย่าหลงคำจะเปื้อนคาว
หากถูกเจาะกินจาว
ต้องกอดเข่าเช็ดน้ำตา

อย่าไปตามใจตนหลงรักคนรูปหล่อที่ป้อยอคำหวาน
ดั่งต้องมนต์คนธรรพ์เหมือนเถาวัลย์พันหลักอ้อนคำรักเกี้ยวพา
เขาเด็ดดมชมดอกดวงพอชื่นทรวงก็จากลา
ต้องเชื่อคำมารดาว่าอย่าไปไว้ใจ

รักคนไกลบ้านดั่งตาลปลูกไว้ไกลตา
เดี๋ยวคนอื่นมาคว้าแล้วเราจะต้องร้องไห้
คบคนดูหน้าซื้อผ้าดูเนื้อนอกใน
อย่ามัวหลวมตัวเผลอใจลิ้นลมผู้ชายเหมือนน้ำบนใบบอน

อยากจะเตือนเพื่อนสาวสวยพริ้งพราววัยรุ่นดั่งดรุณแรกบาน
กลีบพยอมหอมหวานฟุ้งตระการไปทั่วกลิ่นยวนยั่วภมร
เช่นชายมาชื่นชมอย่าหลงลมเล่ห์หลอกหลอน
โปรดฟังคำแม่สอนว่าช้าก่อนได้พร้างาม