หนามชีวิต

เกิดมาขื่นขมระทมอุรา
ตรมน้ำตาตรมน้ำตา
ตรมน้ำตาโศกาทุกวัน
จะสุขอย่างไร
จะสุขอย่างไรกันนั่น
สุขเพียง
ในฝันหรือไร

เปรียบดังชีวิตนั้นมีขวากหนาม
ทรมานทรกรรม
ทรกรรมฉันจนช้ำใจ
กว่าเราจะตาย
กว่าเราจะตายมิรู้เมื่อไหร่
โอ้ไฉน
ชีวิตคอยเป็นนายเรา

มีแต่น้ำตามาปลอบหัวใจ
ให้คลายความช้ำทุกค่ำเช้า
เหมือนหนามชีวิตกรีดใจเป็นเป้า
ให้เราอับเฉาระทม

หวั่นไหววาบหวามหนามชีวิตเอย
ควรพิเปรยความรักเอย
ความรักเอยมิเคยภิรมย์
สุขเพียงชั่วคืน
ชื่นเพียงชั่วคราวร้าวรานเหลือข่ม
โศกตรม
แทบล้มประดาตายเอย

หวั่นไหววาบหวามหนามชีวิตเอย
ควรพิเปรยความรักเอย
ความรักเอยมิเคยภิรมย์
สุขเพียงชั่วคืน
ชื่นเพียงชั่วคราวร้าวรานเหลือข่ม
โศกตรม
แทบล้มประดาตายเอย