Się Zgub!

Siedzę tu już z milion lat
Bez cienia szans, by ujrzeć świat
I z nudów błądzę wciąż z kąta w kąt
Więc bliżej chodź, a zdradzę to
Jak masz się wydostać stąd

Się rusz, się zgub
Rzuć ster I błądź
Bez dróg na skrót
Ty zdaj się na los
Kto nie ryzykuje, z góry wie, że przegrał co miał
Jesteśmy jak, wierz albo nie
Jak oceanu krople dwie
Ryzyko kręci nas
Skarbie chodź, rzucimy się w toń

Weź rozejrzyj się
Nikt nie wie, skąd tu płynie prąd
Nadziei brak na stały ląd
Wolna możesz być
Więc kiedy jak nie dziś
Zaufaj tylko mi
W końcu to twoja misja I twe przeznaczenie
Bo ruszyć masz dzisiaj I morze, I ziemię
Popłynąć masz tam
Gdzie nie sięga słońce
Bo jesteś drogi początkiem I końcem

W głąb toni się rusz, się zgub
Rzuć ster I błąd
Bez dróg na skrót
Ty zdaj się na los
Kto nie ryzykuje, z góry wie, że przegrał co miał
Jesteśmy jak, wierz albo nie
Jak oceanu krople dwie
Ryzyko kręci nas

Skarbie, to jak

Słuchaj
Czy nie widzisz, co się dzieje
Obawę w sobie stłum
Wiatr w żagle twoje wieje
A ja tu stoję I słyszę tylko wody szum
Masz szansę, więc korzystaj
Masz wybór, więc dokonaj go
Gdzie dobro jest, a gdzie jest zło
Zaufaj mi I poznaj drugie dno

No już, się zgub
Rzuć ster I błądź
Bez dróg na skrót
Ty zdaj się na los
Kto tchórzy, z góry wie, że przegrał co miał
Jesteśmy jak, wierz albo nie
Jak oceanu krople dwie
Ryzyko kręci nas

Już czas, się zgub
Się zgub