ระหว่างเรา

ถึงเธอจะไม่ยอมพูดแต่ฉันก็ยังคงรอที่จะรับฟัง
คำคำนั้นที่เงียบงันทำไมมันกลับดังกึกก้องอยู่ข้างใน
ทุกครั้งที่เรามองตากันลึกลึกฉันเกิดสับสนมากมายในใจ
ทำให้ฉันต้องเปิดใจถามเธอไปว่าความจริงฉันคนนี้มีค่าไหม

ฉันเริ่มเดินและก้าวไปแล้วครึ่งทาง
แต่ทำไมเธอจึงยังกลับหยุดอยู่ตรงนั้น
ใจอยากหยิบยื่นและส่งไปให้ความหวัง
แต่กลับกลัวเหลือเกินว่ามันจะพังลงไป

ระหว่างเรามันเป็นอะไรที่ยังไม่ชัดเจน
เหมือนดั่งเช่นฝันที่สลายกลายเป็นฝุ่นควัน
ยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกลยิ่งรักกลับยิ่งหวั่นไหว
แล้วเธอเป็นอะไรสำหรับฉัน
และฉันเป็นอะไรในสายตาของเธอ

ทุกสิ่งที่เธอกระทำดูเหมือนว่ามีความหมาย
แต่ไม่เคยเจอและมีคำตอบใดใดที่ดีให้กับฉันเลย

ใจจริงอยากจะถามให้ได้รู้ให้มันจบไป
แต่ลึกลึกหัวใจกลับกลัวว่าเธอจะหายไป
ฉันจึงพยายามเก็บความรู้สึกที่มีต่อเรานั้นไว้
และได้ซ่อนมันเอาไว้อยู่ในรอยยิ้มฉันตลอดมา

ระหว่างเรามันเป็นอะไรที่ยังไม่ชัดเจน
เหมือนดั่งเช่นฝันที่สลายกลายเป็นฝุ่นควัน
ยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกลยิ่งรักกลับยิ่งหวั่นไหว
แล้วเธอเป็นอะไรสำหรับฉัน
และฉันเป็นอะไรในสายตาของเธอ

เธออยู่ไกลเกินไปกว่าที่ฉันจะเอื้อมถึง
เธอจึงได้มาทิ้งขว้างฉันและลืมเลือนกันไป

ระหว่างเราคือคำถามที่มันไร้คำตอบ
เหมือนดั่งเช่นความฝันที่สลายกลายเป็นฝุ่นควัน
ยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกลยิ่งรักกลับยิ่งหวั่นไหว
ฉันนั้นคิดมาตลอดว่าเธอเป็นคนที่ฉันรัก

แล้วฉันเป็นใครในความคิดของเธอ