Old Norse Prayer

Flosna í sundur
þéttir reflar
sögunnar

Ótal veruleikar skella saman
brotna og blæða í þúsund kvíslar

Raknar upp allt sem var
og er
og verður

Rís úr svellandi hafi
sverð Gullveigar

Vörður tímans
tætir í sundur línu
dregur hring innan hrings

Plágur, flóð, hungur
heimsálfur brenna
sól sortnar
vænghaf hungraðra
æra vitund
brennur eldur
undir ís

Gullveig mundar sverð
sannleikans
klífur í sundur
þunga efnisklafa

Svarthol einmannaleika lokast

Berir fætur
snerta mosabreiður
hjörtu slá fornan takt
undir þungbúnum himni
Rúna refill samofinn
samfélagar finnast
samfélög tvinnast

Þau sem áður voru hokin, hrædd og þreytt
vefa þræði trausts sín á milli
klæða sig úr óttanum

Öld Loka er lokið

Klífa sólstafi
Regnbogabrú
á milli þessa heims og annara

Frigg opnar faðm jarðar
Þar sitja þær allar
gyðjur stórar sem smáar
undir sverði Gullveigar
og veita valkyrjum lausnar

Þar sem er endir er upphaf
þar sem er upphaf er endir

Allt sem framkallast í hugamynd
er var eða verður

Orðið ofið úr þráðum hugans
fætt inn í hið snertanlega með
tilfinningakrafti

Flekkleysi orða þinna
er þinn ofurkraftur

Án tærleika og heiðni
eru orð tortímandi

Og öld Loka er lokið

–vitið þér enn eða hvað?