สาวนาสอนน้อง

เฮ้ยยะ เฮ้ยยะเฮ้ยยะ เฮ้ยยะ เฮ้ยยะ เฮ้ยยะเฮ้ยยะ
โอย น้อ ละนั่งก่อจ่อ บ่ยอมจา หล่าเอ๊ย ฮือ
โอน้อ เป็นตั๋วหนอน้องสาวข้อยนั่งเฮ็ดตา ลอยลอย
น้ำตาย้อย ข้อยอุกอั่งนำเด้ น้องเอย ฮือ

โอเด้ เทิงพองเบ๋ดอกพองไห้
เป็นได๋ เจ้าให้กล่าวจาแน่เด้น้องเอย ฮือ
โอย นอ ละวา ละชายเด้

โอเด้ เทิงพองเบ๋ดอกพองเว้า
เฮานี้ผู้ ผิดหวัง น้ำตาพังทั้งจา
ด่ากะยอม บ่ออมไว้น้องถืกชาย ลวงล่อ
เจาะกินจาว จ้าวบักใหญ่พอสมใจ แล้วหน๊า
พอสมใจ แล้วนามีมา กะจีลี่ เอื้อยเอยฮือ

นางเอย เหตุผลพอ ดอกซำนี่สิไห้ฮำเฮ็ดหยังนาง
ผู้ชายหวัง ทำลายปล่อยไป คนใจเลี้ยว
มันบ่มี คนเดียวดอก ผู้ชาย ในหล้า
โลกาเฮา เจ้าอย่าหวั่นหาเอาดี กว่าฮั้น หาเอาดี กว่าฮั้น
อย่าเฮฮ้อง กองน้ำตาหล่าเอย หล่าเอย ฮือ

เอื้อยเอย บักหัวใจน้องนี่นาจักว่าเป็น แนวได๋
มักเขาหลาย สิต๋ายนำค่ำคืน ได้ยืนฮ้อง
เป็นแนวได๋ให้พาน้องลองไปถามอีกจักเทื่อ
บางทีเขา ยังเหลือเศษฮักในใจอยู่บ้าง
นางขอร้องพองอยากอาย เอื้อยเอยอายเด้ อายหมู่ ฮือ

ถ้าอยากจะรู้ ไปถามดูก็ดีให้แน่ใจเสียทีเผื่อเขาจะมี หลงเหลือเยื่อใย
พูดกันเองนะ พี่รับภาระ พาไป
ดีกันได้ ไม่ได้อย่างไรพี่จะได้ไป ร่วมด้วยช่วยเคียง
ยิ่งเจ็บยิ่งช้ำ เราถามดียังโดนเขาเสือกไสไม่สน
เพราะเขามีคน สวยอยู่เคียงข้าง
คว้ามือพี่สาว ไป๊ กลับเถอะเรา เขาไม่มองเมียง
เดินร้องไห้แบบไม่มีเสียงเพราะเสียรู้ชาย ทั้งอายพี่ สาว

โอยนอ อย่าไปหมองไปเศร้า
อย่าไปเหงาไปซึม ลืมมันสาหาเอาใหม่
ผิดเป็นครูให้จื่อไว้ต้องหาได้ ซำผู้ซายน้องเอย
นางเอย สิขอเตือนน้องไว้เชื่อคนง่าย สิเบิ๊ดงาม
อย่าสะตาม ใจโต๋เป็นเงื่อนโหล โหลยโท่ย
ได้ครางโอย คือน้องน้ำตานอง ไห้ฮำ
เจ็บแล้วให้ ฮู้จำบ่ทันเจอ ให้จื่อไว้
ผู้ชายใจฮักแน ผู้ชายใจฮักแน่ มีแท้แต่พ่อเฮา
น้องเอยหล่าเอย หล่าเอย ฮือ

เฮ้ยยะ เฮ้ยยะเฮ้ยยะ เฮ้ยยะ
เฮ้ยยะ เฮ้ยยะเฮ้ยยะ เฮ้ยยะ
เฮ้ยยะ เฮ้ยยะเฮ้ยยะ เฮ้ยยะ
เฮ้ยยะ เฮ้ยยะเฮ้ยยะ เฮ้ยยะ เฮ้ยยะ