เดือนหงายที่ป่าซาง

คืนใดเดือนหงายคล้ายมนต์ต้องใจ
แลดูทางไหนไร้ความรื่นรมย์
เหม่อมองสุดหมายสายใจสุดสอยน้อยใจจำข่ม
ไม่อาจเสกสมในสิ่งหวังปอง

ดวงดาวพราวแสนแม้นลอยร่วงมา
ยังปองใจคว้าเดือนมาคู่ครอง
หากบุญไม่สมขอชมอยู่พื้นดินยืนแลจ้อง
ส่งใจร่ำร้องทำนองเพลงวอน

เดือน ขออย่าเลือนลับเลื่อนลา
ฉาย ส่องพานิทรานอน
เพลงทิพย์บรรเลงดับแรงร้อน
ฝันอาวรณ์ใจผูกพัน

เมืองแมนในฝันนั้นคือป่าซาง
ยังคงอ้างว้างไร้นางแนบขวัญ
อยู่เดียวเปลี่ยวเหงา
ขอเอาอกน้อย ไว้คอยรักมั่น
จวบนางในฝันนั้นมาพะนอ

เดือนขอ อย่าเลือนลับเลื่อนลา
ฉาย ส่องพานิทรานอน
เพลงทิพย์บรรเลงดับแรงร้อน
ฝันอาวรณ์ใจผูกพัน

เมืองแมนในฝันนั้นคือป่าซาง
ยังคงอ้างว้างไร้นางแนบขวัญ
อยู่เดียวเปลี่ยวเหงา
ขอเอาอกน้อยไว้คอยรักมั่น
จวบนางในฝันนั้นมาพะนอ