De Dorre Vlakten Der Woestijnen

De dorre vlakte der woestijnen
Zal zich verblijden eindeloos
De zandzee zal herschapen schijnen
Want bloeien zal zij als een roos
Van heil'ge vreugde zal zij beven
Doortinteld van een heerlijk leven
Dat nimmermeer verwelken zal
Zij zal de wonderen des Heren
Aanschouwen en zijn grootheid eren
Met jubelend triomfgeschal

Versterkt dan nu de slappe handen
En zet hem vast de wank'le voet
Zegt tot wie zucht in pijn en banden
Wees sterk vrees niet heb goede moed
De Redder nadert ten gerichte
Van zijn aanbidd'lijk aangezichte
Straalt waarheid en barmhartigheid
Hij zal u leiden en vergelden
De boeien breken die u knelden
Hij die u uit het diensthuis leidt