ยามจน

เราเป็นคนแสนยากจนทนเศร้า
อาภัพจริงเราคิดยิ่งเศร้าเหลือทน
มิตรที่มีหลบหนีหน้าทุกคน
เพราะเรามันจนแสนจนผู้คนเขาเมินหน้า

ก่ายหน้าผากหักใจหวังได้หลับนอน
แว่วได้ยินเสียงคนปากบอนย้อนเอ่ยเย้ยมา
โถจะนอนคนเขายังค่อนนินทา
ไม่ขอใครกินเลยนา ไฉนนินทาพาตรม

มีเงินทองนับเป็นน้องเป็นพี่
ไปไหนก็มีมิตรไมตรีนิยม
นับเช่นคนกว้างขวางในสังคม
หันหน้ากันมานิยม พูดชมทุกเวลา

เกียรติศักดิ์นี่คงวัดกันด้วยเงิน
เมื่อเราจนเขาจึงได้เมินเหินห่างร้างรา
หรือว่าคนนับถือพระเจ้าเงินตรา
ที่ไหนมีเงินนำพาที่นั้นบุญมามีเอง

มีเงินทองนับเป็นน้องเป็นพี่
ไปไหนก็มีมิตรไมตรีนิยม
นับเช่นคนกว้างขวางในสังคม
หันหน้ากันมานิยม พูดชมทุกเวลา

เกียรติศักดิ์นี่คงวัดกันด้วยเงิน
เมื่อเราจนเขาจึงได้เมินเหินห่างร้างรา
หรือว่าคนนับถือพระเจ้าเงินตรา
ที่ไหนมีเงินนำพาที่นั้นบุญมามีเอง