Ақ Қайың

Жабыққанда қалаушы ем жалғыз қалғанды
Жанға жақын санаушы ем тыныш орманды
Ақтарамын сырымды аппақ қайыңға
Медеу тұтып көңілге аппақ арманды
Дара өскен қайыңға ұзақ қарадым
Өткен күндер жайында еске аламын
Сынағына өмірдің ол да түскен бе
Терең ойға тұңғиық батып барамын

Ақ қайың арудай ақ қайың
Ақтаршы сырынды жадымда жаттайын
Ақ қайың бауырмал достайын
Ынтық боп барасың сен маған сәт сайын
Мұңы тағдыры бірдей
Сырласым жоқ дәл сендей

Әр жыл сайын жаңадан бүршік жарасың
Мен тәрізді ауаммен тыныс аласың
Қайтып бара жатқанда кейін оралып
Қимастықпен артымнан қарап қаласың
Жапырағың желпініп ерке желменен
Бойың сұңғақ биіктеп көкке өрлеген
Ақ қайың ау жүректе тұңған сырымды
Жеткіземін қалайша саған сөзбенен.