Dom O Zielonych Progach

Pagóry idą wokół widnokręgiem
W oknie pogody Tatry widzę czasem
Stoję w twym domu po kolana w trawie
Zrośnięty sercem z przełęczą i lasem

I dom ten sławię gdzie monstrancję słońca
Dzwony witają w najwyższej godzinie
I gdzie przez grzbiety ciemnym morzem nieba
Wielki żaglowiec burej chmury płynie

I gdzie Beskidy wciąż zmieniają barwy
Gdy z mgieł porannych wychodzą doliny
I gdzie od bieli aż po czerń żałoby
Zmienia się lasu wizerunek siny

I dom ten sławię gdzie monstrancję słońca
Dzwony witają w najwyższej godzinie
I gdzie przez grzbiety ciemnym morzem nieba
Wielki żaglowiec burej chmury płynie

Czantoria Ochodzita surowość Baraniej
Strzegą mojego domu w kalinach i głogach
Tu spotykam codziennie w wielkim cudzie życia
Nieśmiertelnego jedynego Boga

I dom ten sławię gdzie monstrancję słońca
Dzwony witają w najwyższej godzinie
I gdzie przez grzbiety ciemnym morzem nieba
Wielki żaglowiec burej chmury płynie