Shahre Divooneh

یا همیشه دیر بودم
یا ازم خسته شدن زود
من به هر کسی رسیدم
لحظه خدافظی بود
قلبم اصلا از گذشته
خاطرِ خوشی نداره
بُکُش این خاطره رو که
قصد خودکشی نداره

همیشه اشتباه شده جمله هام
جوابم اون نبوده که شِنُفتم
از بس به هرکسی گفتم عاشق نبود
به اون که عاشقش شدم چیزی نگفتم
این شهرِ دیوونه به من یاد داد
آدم که تنها باشه راحت تره
لعنت به تنهایی و دیوونگیش
لعنت به راحتی که سخت میگذره

هنوزم هرجا که میرم
کوچه هاش برام شکلِ بن بسته
یه وقتا میگم شاید
یکی دلِ این شهرو یه جا شکسته
خیلی حرفا با تو داشتم
ولی لعنت به گریه های آخرت
منم مثل تو گریه کردم و
حیف پشتِ سرت

همیشه اشتباه شده جمله هام
جوابم اون نبوده که شِنُفتم
از بس به هرکسی گفتم عاشق نبود
به اون که عاشقش شدم چیزی نگفتم
این شهرِ دیوونه به من یاد داد
آدم که تنها باشه راحت تره
لعنت به تنهایی و دیوونگیش
لعنت به راحتی که سخت میگذره
که سخت میگذره