วันที่ฉันกลัว

มีชีวิตเพื่ออะไรมันหมดความหมายเมื่อไร้เธอ
ต่อไปคงได้แค่เพ้อถึงวันเวลา ที่เลยผ่าน
รู้ดีว่ามันจะเกิดแต่ก็เตรียมใจไม่ทัน
ที่สุดความรักในความต่างกันก็เลิกลา

เมื่อชีวิตไม่ใช่ฝันเธอเหนื่อยกับฉันมามากพอ
ไม่ผิดที่เธอจะท้อขอไปเจอคน ที่ดีกว่า
แค่มีบางคนที่เจ็บจนไม่อาจหยุดน้ำตา
ไม่อาจทำใจกับการจากลาในวันนี้

ต่อให้มันรู้คนอย่างฉันไม่ควรคู่ เธอ
ต่อให้รู้สักวันต้อง เจอก็ยังปวดร้าวเมื่อคำว่าเรากลายเป็นความหลัง
มันไม่เหลือเรี่ยวแรงก้าวเดินเมื่อมันไม่มีเธอร่วมทาง
ที่ได้พบได้เจอวันนี้มันเกินกว่าสิ่งที่ฉันกลัว

เธออยู่สูงขนาดไหนแต่ยอมปล่อยใจมารักกัน
คนผิดก็คงเป็นฉันเผลอทำอะไร ที่เกินตัว
สักวันที่เธอนั้นตื่นก็คือวันที่ฉันกลัว
และมันมาถึงรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ไหว

ต่อให้มันรู้คนอย่างฉันไม่ควรคู่ เธอ
ต่อให้รู้สักวันต้อง เจอก็ยังปวดร้าวเมื่อคำว่าเรากลายเป็นความหลัง
มันไม่เหลือเรี่ยวแรงก้าวเดินเมื่อมันไม่มีเธอร่วมทาง
ที่ได้พบได้เจอวันนี้มันเกินกว่าฉันจะทนได้ไหวโว โว้ โว

ความรักหมดไป และฉากสุดท้ายคือการเลิกลา
สำหรับเธอมันดีกว่า แต่สำหรับฉันมัน ปางตาย
ต่อให้มันรู้ คนอย่างฉันไม่ควรคู่ เธอ ต่อให้รู้สักวันต้อง เจอ
ก็ยังปวดร้าวเมื่อคำว่าเรากลายเป็นความหลัง

มันไม่เหลือเรี่ยวแรงก้าวเดิน เมื่อมันไม่มีเธอร่วมทาง
ที่ได้พบได้เจอ วันนี้มันเกินกว่าสิ่งที่ฉันกลัว
มีชีวิตเพื่ออะไร มันหมดความหมายเมื่อไร้เธอ ก็ยังทำได้แค่เพ้อ
เมื่อต้องขาดเธอมันก็เหมือนฉันขาด ใจ