S' Egap'S Ta Monopatia

Σ' εγάπ'σ τα μονοπάτια είδα τ' εσά τ' ομμάτια
Εμέν επρωτολάλεσαν ση σεβτάσ τα παλάτια

Να μη γιανίεισ καρδία μ' σα χίλια χρόνια μίαν
Ευρήκ'σ που αγαπά σε όλια να συγχωρά σε

Με τον φέγγον εγκάλια τ' ημέραν παρακάλια
Τ' εγάπ'σ τρανά παλάτια κρεμίζ'νε τα γινάτια

Δίγω σε την ψή μ' σύρω δίψαν σην βρεχήν
Ατό για τ' εσέν γουρπάν έπαρ' το δόσ' με χαράν