An M' Akous

Στο σεντόνι του ουρανού
Και το φως του δειλινού
Φέγγει αρρωστιάρικο

Φέρνει εικόνες σου γυμνές
Τι σου είναι αυτό το χθες
Πάντα μαρτυριάρικο

Πίνω μια γουλιά καφέ
Ρίχνω στα άχρωμα εφέ
Και φαντασιώνομαι

Μια θλιμμένη μουσική
Και μια κρύπτη μυστική
Που μαζί σου ενώνομαι

Σαν του Χριστού τα πάθη
Ο έρωτας αυτός
Ποια ασχήμια σου' χει μάθει
Να είσαι εαυτός
Που την ομορφιά ξεγράφει

Αν μ' ακούς δεν είναι αργά
Του σπιτιού σου τα κλειδιά
Στο λαιμό μου κρέμονται

Αν μ' ακούς σε συγχωρώ
Όσα σταύρωσες εδώ
Πάλι ανασταίνονται

Αν μ' ακούς δεν είναι αργά
Του σπιτιού σου τα κλειδιά
Στο λαιμό μου κρέμονται

Αν μ' ακούς σε συγχωρώ
Όσα σταύρωσες εδώ
Πάλι ανασταίνονται

Σε σκιές που περπατάς
Με μισείς και μ' αγαπάς
Και τα δυο ταυτόχρονα

Και θηλιά μου στο λαιμό
Το σεντόνι το διπλό
Που για σένα το έστρωνα

Σαν του Χριστού τα πάθη
Ο έρωτας αυτός
Ποια ασχήμια σου' χει μάθει
Να είσαι εαυτός
Που την ομορφιά ξεγράφει

Αν μ' ακούς δεν είναι αργά
Του σπιτιού σου τα κλειδιά
Στο λαιμό μου κρέμονται

Αν μ' ακούς σε συγχωρώ
Όσα σταύρωσες εδώ
Πάλι ανασταίνονται

Αν μ' ακούς δεν είναι αργά
Του σπιτιού σου τα κλειδιά
Στο λαιμό μου κρέμονται

Αν μ' ακούς σε συγχωρώ
Όσα σταύρωσες εδώ
Πάλι ανασταίνονται

Αν μ' ακούς δεν είναι αργά
Του σπιτιού σου τα κλειδιά
Στο λαιμό μου κρέμονται

Αν μ' ακούς σε συγχωρώ
Όσα σταύρωσες εδώ
Πάλι ανασταίνονται