Koga Robovite Propovedaat Sloboda

Зад темни очила бесмислата ја криев
К'о птица самотна врз урнат покрив спиев
А в срце вкотвени сал страст и самосожалување
На беззаконици бев станал архипастир
Надмен к'о камбана на глувите бев гласник
Кип лажен соѕидав од кал и нечистотија
Не сите робови носат прангии како јас
Еј сестри-госпоѓи накитени до заби
Кој ли ни задира во нашите права-слободи
Мои сострадалници по крвја, кич и револуција
Истоштете, ограбете во еуфорија
Ред лаги-кеш, ред заблуди, се' на вересија
Кредитни јамки околу врат затегнете си
Не сите робови носат прангии како јас
Еј браќа-господа во пурпур божем родени
Ќе си размениме ли насмевки студени
Вреќите ни' се полни, картите заверени
Гордиот Вавилон не' љуби вака поделени
Од ова време на сеопшто отпадништво
На лажни чуда, бесови и празноверија
Низ вечноста со тресок срамотен ќе одекнат
Нашите ремек-дела, нашите беззаконија
Не сите робови носат прангии како јас