Exit (Feat. Polska Wersja)

Z oceanu, który składał się tylko z łez
Z labiryntu duszy, żeby w końcu go przejść
Z mroku wyjdę jak cień, jakbym był pewien
Że szczęście gdzieś jest, by wyjść już na prostą
Z pogubionych myśli poukładać swój sens
To nie twoje winy czasem budują stres
Z mroku wyjdziesz jak cień, jakbyś był pewien
Że przyjdzie ten dzień, by wyjść już na prostą

Znam to od deski do deski, nie z obserwacji za pleksi
Jak małe dzieci szukamy wyjścia z opresji
Wyjdź im naprzeciw, tylko tak znajdziesz EXIT
Choć ciężko jest ci od narodzin do śmierci ma
Krótki mam ląd, brak nadziei prowadzi do agresji (a)
Gdy wokół mnie mrok, wytężam wzrok, przypominam sobie świt (ta, ta)
Mam go w pamięci, znajduję te drzwi (drzwi)
Życie Polskiej Wеrsji to być albo nie być jak Szekspir (Szekspir)
Mimo to orzeł na piеrsi, uniesione w górę pięści
I całe morze obiekcji, wierz mi, w mroku ukryłem te treści
Czy znalazłeś je, powiedz mi, dzięki, jesteśmy ci wdzięczni
Wyjście z sytuacji ciężkich zawsze jest w zasięgu ręki
(Jak nieba błękit) jak nieba błękit nadejdzie koniec, chłód konsekwencji, niespełnionych obietnic
Z ludzkiej tragedii przyjdą młodzi i gniewni
W koronach z czerni czekam na te dni, gdy

Z oceanu, który składał się tylko z łez
Z labiryntu duszy, żeby w końcu go przejść
Z mroku wyjdę jak cień (jak cień), jakbym był pewien (jakbym)
Że szczęście gdzieś jest, by wyjść już na prostą
Z pogubionych myśli poukładać swój sens
To nie twoje winy czasem budują stres
Z mroku wyjdziesz jak cień (jak cień), jakbyś był pewien (jakbyś )
Że przyjdzie ten dzień, by wyjść już na prostą (hej)

Chciałbym być gotów na jutro (jutro), nie wiem co przyniesie nowy dzień (nowy dzień)
Idąc drogą bezpowrotną (bezpowrotną), która składa się z tych krótkich scen
Trochę radości, szczęścia, smutku, trochę wstydu, aż zabraknie ci pulsu (ej, ej, ej, ej)
Na końcu pewnie go poznasz, rozświetli ci drogę jak Mesjasz
Tyle myśli na twojej głowie, a ciężko ufać też, wiem, nie powiem
Szanuj innych, jak siebie chciałbyś, do ludzi z sercem, nie, co się patrzysz
Znajdziemy wyjście tam, gdzie nie dociera nic
Zgubiony w mroku żyć, dłużej już przecież tak nie może być
Wiara, że w końcu znajdziesz swój spokój, pomaga przetrwać, jak poczujesz opór
Wdech i wydech jak Yin-Yang, pech czy szczęście, to bitwa (bitwa)
Odwieczna walka dobra ze złem, ze swoim losem wciąż igrasz
Nawet jak byłbym najgorszym snem, zawsze gdzieś jest droga wyjścia (zawsze)
Teraz już czas jest wyjść na ludzi (teraz), idę gdzie EXIT znak prowadzi (ta)
Na twoich oczach świt się budzi, oby ten płomień się nie zagasił

Z oceanu, który składał się tylko z łez
Z labiryntu duszy, żeby w końcu go przejść
Z mroku wyjdę jak cień (jak cień), jakbym był pewien ( akbym)
Że szczęście gdzieś jest, by wyjść już na prostą
Z pogubionych myśli poukładać swój sens
To nie twoje winy czasem budują stres
Z mroku wyjdziesz jak cień (jak cień), jakbyś był pewien (jakbyś)
Że przyjdzie ten dzień, by wyjść już na prostą (hej)