Psalm 121 " 'K Sla D'Ogen Naar 'T Gebergte Heen" (Poème)

'k Sla d' ogen naar 't gebergte heen
Vanwaar ik dag en nacht
Des hoogsten bijstand wacht
Mijn hulp is van den Heer' alleen
Die hemel zee en aarde
Eerst schiep en sinds bewaarde

Hij is al treft u 't felst verdriet
Uw Wachter die uw voet
Voor wankelen behoedt
Hij Isrels Wachter sluimert niet
Geen kwaad zal u genaken
De heer' zal u bewaken

Zijn wacht waarop men hopen mag
Zal daar zij u bedekt
En u ter schaduw strekt
De maan bij nacht de zon bij dag
In koud' en gloed vermindren
Opdat zij u niet hindren

De Heer' zal u steeds gadeslaan
Opdat Hij in gevaar
Uw ziel voor ramp bewaar'
De Heer' 't zij g' in of uit moogt gaan
En waar g' u heen moogt spoeden
Zal eeuwig u behoeden