รักพังที่วังสามหมอ

ละจั่งว่าเปิดผ้ากั้ง จั่งว่าเปิดผ้ากั้งเห็นตาฝั่งวังสามหมอ
ละอ้ายนัดรอยามแลงน้องย่างวนทุรนเอ้า
ช่างบ่สมคำเว้า แท้น้อชายผู้รูปหล่อ
วังสามหมอสองเฮาเคยอาบน้ำโอ้ยยามค่ำ บ่มี

เคยถูหลังให้พี่ เคยถูหลังให้พี่สบู่มื่นมันจมหาย
สองเฮายังเด้องมหาอยู่บ่อนวังสามหมอพุ้น
หรือพ่อคุณโดนแข้กินแล้วบ่เงียบมิดหมี่
เอ้นหาพี่จนตะวันค่ำค่อย
บ่ลอยขึ้นโผล่ให้เห็น หนอคนงามโอ้ยหนอนั้นละน้า

วังสามหมอที่เราเคยก่อรังรักแน่นหนา
ถ้อยคำวาจาน้องยังจำมั่นหมื่นวันไม่เลือน
นานกี่ปีกี่เดือนยังห่วงพี่จังหนุ่มวังสามหมอ
ยังถ่ายังรอวันพี่มาขอฝันคงเป็นจริง

หากพี่ยังไม่ตายขอให้พี่ชายโผล่วังสามหมอ
น้องนี้ยังเฝ้ารอหรือว่าดวงใจมีใครแอบอิง
ยังรักพี่จริงถึงพี่มีใครอยู่ไหนก็ตาม
ไม่มาอาบน้ำที่วังสามหมอน้องรอเหมือนเดิม

แน่พี่จ๋าบ่มาหาน้อง
หาน้องละจนหมากฟักทองเหลืองใกล้สิเหิ่ม
ทวีรักเพิ่มหายหน้าแห่งเหงา ข่าวว่าเจ้าไปอยู่ไชยวาน
ข่าวว่าเจ้าไปอยู่ไชยวาน มีเมียทางการบ่มาเยือนน้อง
จดหมายหม่องบ่เขียนมาบ้านพ่อหาเมื่อยกะด้อ เฮือนอ้ายบ่เห็น

ตกตอนแลงเย็น เย็นน้องไปนั่งริมวังสามหมอ
ฝั่งเราเคยเคลียคลอแต่บัดนี้ไม่มีแม้เงา
น้องอยากลาบเทาพี่ยังซาวเอาเต็มขันสบู่
ไม่มียอดชู้เทาก็มาตายเสียดายมันจัง

แน่พี่จ๋าวังสามหมอยังรอคุณพี่เห็นแมงกะบี้มันพรอดรักกัน
จับต้นนั้นตามฝั่งริมหนอง จับต้นนั้นตามฝั่งริมหนอง
สายตามองใจคิดเบิ่งมันสุขยิ่ง
สองตาซิ่งแนมมันพักหนึ่ง สัตว์มันยังรักซึ้งเหมือนด้ามดั่งคน
สัตว์มากล้นยังบ่อกหัก สัตว์มากล้นยังบ่อกหัก
มันบ่คือความรักอีนางกับอ้าย ฮักหลายมาพังจ้อย