De Begrafenis Van Manke Nelis (Remastered 2022)

De hele Willemstraat die sting in rep en roer
Een ieder trok z'n zondagse pakkie aan
We mosten Manke Nelis die 'm was gepiept
Met z'n allen netjes begraven gaan
Familieleejen en ieder die 'm had gekend
De loterijclub en 't viscolegie was present
Ome Gerrit die liep zwaaiend met z'n vrouw
Met rooie das maar ook verder in de rouw
En al de kraaien zoals gewoonlijk van geen neutje vies
Sloegen bij schele Dries gauw wat taaien achter hun kies
En de buurvrouw jammerde Sapperloot
Die arme Manke Nelis zo in ene dood
's Avonds is 'ie volgens Daan gezond en wel naar bed gegaan
En vanmorgen zo ineens dood opgestaan
Z'n vrouw werd door de hele buurt gecondoleerd
En die riep Zo hep een mens nou altijd wat
Aan een kant is 't goed dat 'ie 'm is gecrepeerd
Want zo'n lollig leven heb ik nog nooit gehad
Hij heb nog nooit een cent verdiend want altijd was 'ie los
Nou krijg ik tenminste honderd gulden uit het dooienbos
Toen de stoet voorkwam toen hees men zo heel droog
Die arme Manke uit 't raam van vier hoog
En een ieder riep Opzij hij is gemeen genoeg subiet
Bovenop je test te springen als 'ie er de kans toe ziet
Toen 't lijk beneden kwam werd 'ie heel net
Met blommetjes in 't eerste rijtuig neergezet
Daarop stapte iedereen in de rijtuigen meteen
En toen ging de stoet naar de begraafplaats heen
Maar in de Spaardammerstraat werd eerst gestopt o zo
Bij een kroegie op voorstel van Rooie Bart
Ze haalden Nelis netjes uit 't rijtuig
Zetten hem toen zolang maar onder 't biljart
Toen 'n partijtje stoten en de hele rouwstoetsie
Zocht in de Ouwe Kats vergetelijkheid voor hun verdriet
Toen 't soepie dronken werd riepen ze luid
Jongens nou eerst Nelis wegbrengen vooruit
En een ieder in de bakkies aangedaan
En ze zongen Dooie Nelis zal nooit verloren gaan
Maar bij de begraafplaats daar gilde Rooie Bart
Die arme manke staat nog onder 't biljart
Nee jongens ik ben d'r erg voor
We motte die goser halen hoor
Zonder Nelis gaat de voorstelling niet door
Ze haalden Nelis netjes uit de kroeg vandaan
En ze reeje in een gestrekte draf
Zingende en zwaaiend net of 't een bruiloft was
Die arme Manke Nelis naar z'n graf
Onder een dronkemans gespeech en Ouwe Kats gehuil
Viel ome Gerrit met een plons bij Nelis in de kuil
Ome Hein zei Laten we niet langer blijven staan
Zand erover waarin alles is gedaan
Toen ome Gerrit 't hoorde schreeuwde die in doodsangst uit
Nog geen zand erover Hein laat mij d'r eerst 'ns even uit
Hij kroop die kuil uit en hij stompte d'r een paar opzij
Nou toen werd 't dra zo'n fijne knokpartij
's Avonds kwamen ze aangedaan
Wijl z'op geen benen meer konden staan
Van de begrafenis terug in de Jordaan