Archaggelos

Είχεσ του ήλιου τη ματιά
Σαν ξεκινούσεσ
Είχεσ καρδιά μικρού παιδιού
Κι όλο γελούσεσ
Και μεσ στα πέλαγα βαθιά με αγριμιού παλικαριά
Τα κύματα νικούσεσ

Κι έκλεισα τα μάτια μου κι άκουσα εσένα
Μια φωνή πέρα απ' τη γη να τραγουδά

Τα 'μαθεσ αρετούσα μου
Πότε θα κάμει ξαστεριά
Ήτανε μια φορά
Παλληκάρι στα σφακιά

Ένα σαρίκι στη σκιά και τα φτερά κλεισμένα
Στον ψηλορείτη ο βοριάσ να πνέει λυπημένα
Μα εσύ δεν έφυγεσ ποτέ αρχάγγελε μου κρητικέ
Χρυσό του κόσμου θρέμμα

Κι έκλεισα τα μάτια μου κι άκουσα εσένα
Μια φωνή πέρα απ' τη γη να τραγουδά

Τα 'μαθεσ αρετούσα μου
Πότε θα κάμει ξαστεριά
Ήτανε μια φορά
Παλληκάρι στα σφακιά