Tanha Mandam

تنها ماندم
تنها ماندم
تنها با دل بر جا ماندم
چون آهی بر لب ها ماندم
راز خود به کس نگفتم
مهرت را به دل نهفتم
با یادت شبی که خفتم
چون غنچه سحر شکفتم

دل من، ز غمت، فغان برآرد
دل تو، ز دلم خبر ندارد
دل تو، ز دلم خبر ندارد
پس از این، مخورم فریب چشمت
شرر نگهت اگر گذارد
شرر نگهت اگر گذارد

وصلت را ز خدا خواهم
از تو لطف و صفا خواهم
کز مهرت بنوازی جانم
عمر من به غمت شد طی
تو بی من من و غم تا کی
دردی هست نبود درمانش

تنها ماندم
تنها ماندم
تنها با دل بر جا ماندم
چون آهی بر لبها ماندم