Parande

نگران بودم الان کجای این شهری
نکنه راه خونه مونو گم کردی
یا اگه دلت هوای خونه مونو کرد
تا کجای راهو اشتباه، اشتباه برگردی

نگران بودم، آه میکشیدم از ته دل
من به جای هردومون، غصه میخوردم
انقدر فکر تو بودم، که زخمامو یادم رفت
انقدر که نفهمیدم کی و کجا، کی و کجا، کجا مُردم، کجا مردم

منو اینجوری به خاطرت بسپر
یه پرنده که غصه تو میخورد
یه پرنده که منتظر نشست و نشست
یه پرنده که کنجه لونه ش مُرد

منو اینجوری به خاطرت بسپر
یه پرنده که غصه تو میخورد
یه پرنده که منتظر نشست و نشست
یه پرنده که کنج لونه ش مُرد

منو اینجوری به خاطرت بسپر
یه پرنده که غصه تو میخورد
یه پرنده که منتظر نشست و نشست
یه پرنده که کنج لونه ش مُرد