Kaldırımlar 2

Kaldırımlar 2
Başını bir gayeye satmış kahraman gibi
Etinle, kemiğinle, sokakların malısın
Kurulup şiltesine bir tahtaravan gibi
Sonsuz mesafelerin üstünden aşmalısın

Fahişe yataklardan kaçtığın günden beri
Erimiş ruhlarınız bir derdin potasında
Senin gölgeni içmiş, onun gözbebekleri
Onun taşı erimiş, senin kafatasında

İkinizin de ne eş, ne arkadaşınız var
Sükût gibi münzevî, çığlık gibi hürsünüz
Dünyada taşınacak bir kuru başınız var
Onu da, hangi diyar olsa götürürsünüz

Yağız atlı süvari, koştur, atını, koştur
Sonunda kabre çıkar bu yolun kıvrımları
Ne kaldırımlar kadar seni anlayan olur
Ne senin anladığın kadar, kaldırımları