Pos Na Se Xehaso

Κάθε που νυχτώνει η ματιά μου σβήνει
Έρχεται η μορφή σου φεύγει δε μ' αφήνει
Έρχοντ' οι αναμνήσεισ αχ και τι μου λένε
Μου μιλούν για σένα και φωτιέσ με καίνε

Πώσ να σε ξεχάσω πώσ να σε ξεχάσω
Η ζωή μου άδεια ντρέπομαι να κλάψω
Πώσ να σε ξεχάσω πώσ να σε ξεχάσω
Βρεσ μου κάποιαν άκρη τον καημό να κάψω

Κάθε που νυχτώνει είναι να πεθαίνω
Ψέμα που υπάρχω ψέμα που ανασαίνω
Είναι κάτι νύχτεσ που μ' έχουν ραγίσει
Άνθρωπο δεν ξέρω να τισ έχει ζήσει

Πώσ να σε ξεχάσω πώσ να σε ξεχάσω
Η ζωή μου άδεια ντρέπομαι να κλάψω
Πώσ να σε ξεχάσω πώσ να σε ξεχάσω
Βρεσ μου κάποιαν άκρη τον καημό να κάψω