ดอกดาหลา

เอ้าเรียนเชิญครับเรียนเชิญรำวงมาแล้วแม่เห้อ (หวัดดีนุ้ย)

โอ้แม่ดอกดาหลางามตาล่ะแม่ฟ้าวิไล
ตั้งแต่ไปอยู่ไกลเป็นไงบ้างล่ะหนอคนดี
ตั้งแต่จากจรใต้ไปหลงกรุงแสงสี
พรื่อมั้งหวางนี้ข่าวคราวก็ไม่มีส่งมา

โอ้แม่ดอกลำดวนเนื้อนวลล่ะคนที่บ่าวเคยหยอก
หรือว่าเธอจะหลอกกลับกลอกให้ต้องซ้ำอุรา
พอไปอยู่กรุงเทพก็ลืมคำสัญญา
พอไปเจอดาราก็ลืมนายหนังลุง

ลืมแล้วสาคนรอพอไปอยู่ประนู้
ลืมแล้วสาโฉมตรูคนที่อยู่ประนี้
ไม่มีแม้วี่แววแคล้วกลับมาที
โสพีเธอลืมคำชันชีเสียแล้ว

ไปไม่หวนเรินไม่หลบหาไม่พบล่ะมันหยับไม่แจ่ม
ลืมแล้วสาโนราห์รองแง็งแล่นล่ะไปไกลหายหูด
ข่าวไม่ส่งคนไม่เห็นหรือมันจะเป็นล่ะเหมือนเช่นเขาพูด
ว่าขวัญตาพาชายกอดจูบเป็นดาราม่านรูดเสียแล้ว

ลืมแล้วสาคนรอพอไปอยู่ประนู้
ลืมแล้วสาโฉมตรูคนที่อยู่ประนี้
ไม่มีแม้วี่แววแคล้วกลับมาที
โสพีเธอลืมคำชันชีเสียแล้ว

ไปไม่หวนเรินไม่หลบหาไม่พบล่ะมันหยับไม่แจ่ม
ลืมแล้วสาโนราห์รองแง็งแล่นล่ะไปไกลหายหูด
ข่าวไม่ส่งคนไม่เห็นหรือมันจะเป็นล่ะเหมือนเช่นเขาพูด
ว่าขวัญตาพาชายกอดจูบเป็นดาราม่านรูด

ไปไม่หวนเรินไม่หลบหาไม่พบล่ะมันหยับไม่แจ่ม
ลืมแล้วสาโนราห์รองแง็งแล่นล่ะไปไกลหายหูด
ข่าวไม่ส่งคนไม่เห็นหรือมันจะเป็นล่ะเหมือนเช่นเขาพูด
ว่าขวัญตาพาชายกอดจูบเป็นดาราม่านรูด

เป็นดาราม่านรูดว่าเป็นดาราม่านรูดเสียแล้ว