คนบ่มียี่ห้อ
P Saderd
4:04เดือนอ้ายเดือนยี่สายลมพัดวียอดไผ่พลิ้วไหว ว่าวสนูแว่วมาแต่ไกล ตอนดึกเรไรหรีดฮ้องเคียงโพน เห็นควายเลเฒ่า เจ้านอนหนาวเป็นตาเหลือโตน เหลืองหล่นแล้วใบกระโดน ลำน้ำขอดโคนปลาข่อนแจนา สายลมโชยผ่าน ข้าวเหลืองตระการร่วงหล่นกลางนา ฟ้าวเก็บเกี่ยวเถอะนะน้องหล้า ฟาดข้าวนอนนาต้มปลายามแลง อีเกิ้งเทิงฟ้า หมู่ดาวนั้นหนาจงช่วยส่องแสง หมู่เฮาเอาใจโฮมแฮง สิฮ้อนสิแล้งอย่าไปหัวซา เสียงพิณเสียงแคนแอ่วสาวแว่วมา เสียงหมอลำม่วนซื่นอุรา หมู่เฮาเข้ามาม่วนกันยามบุญ กำเคียวเกี่ยวข้าว เก็บเอาไว้ใส่กระทอเป็นทุน เอาแรงแบ่งใจเกื้อหนุน ส่อยกันค้ำจุนผู้ทุกข์ได้ยาก อ่วยหน้าลงนาเอาหลังสู้ฟ้าเอาหน้าสู้ดิน แม้นว่าพออยู่พอกิน บ่ขอโบยบินจากถิ่นบ้านเฮา ฮีตคองปู่ตา ได้นำพามาแต่ก่อนเก่า ให้เบิ่งให้แงงผู้เฒ่า เด็กน้อยสูเจ้าจงจำใส่ใจ เสียงพิณเสียงแคนแอ่วสาวแว่วมา เสียงหมอลำม่วนซื่นอุรา หมู่เฮาเข้ามาม่วนกันยามบุญ กำเคียวเกี่ยวข้าว เก็บเอาไว้ใส่กระทอเป็นทุน เอาแรงแบ่งใจเกื้อหนุน ส่อยกันค้ำจุนผู้ทุกข์ได้ยาก เฮาเกิดบ่อนนี เฮาใหญ่บ่อนนี้ บ่หนีไปไส นี่คือแผ่นดินไทย สิเกิดภาคใด๋ก็ไทยคือเก่า ฮักชาติกำเนิด มาเถิดหนาสร้างแปลงบ้านเฮา ชาวนาเฮ็ดนาปลูกข้าว ให้ซุมเจ้าได้อยู่ได้กิน