หญิงร้ายชายเลว
ปาน ธนพร
4:18กี่ผิดที่เธอกระทำ คำตอบคือการอภัย จะหนักจะเบาเท่าไหน ก็ยกให้เรื่อยมา กับสิ่งที่ทำทั้งหลาย วันหนึ่งคงในไม่ช้า จะช่วยทำ เธอสำนึกความดี เจ็บปวดจนเอือมระอา เธอกลับไม่เคยละอาย ไม่หยุดทำตัวร้ายร้าย แต่มากขึ้นทุกที มองไปไกลไกลแล้วท้อ เมื่อเธอก็ยังเป็นอย่างนี้ ถึงวันที่ตัดสินใจ อยากบอกว่าฉันน่ะทนไหว แต่คงจะไม่ทน คนใจร้ายหนึ่งคนยิ่งทนยิ่งได้ใจ เมื่อก่อนฉันเห็นแก่ใจเธอ เธอล่ะเคยมองไหม หากวันนี้ต้องเห็นแก่ตัวเพื่อหัวใจ ไม่ผิดใช่ไหมที่ไม่ทน เจ็บปวดจนเอือมระอา เธอกลับไม่เคยละอาย ไม่หยุดทำตัวร้ายร้าย แต่มากขึ้นทุกที มองไปไกลไกลแล้วท้อ เมื่อเธอก็ยังเป็นอย่างนี้ ถึงวันที่ตัดสินใจ อยากบอกว่าฉันน่ะทนไหว แต่คงจะไม่ทน คนใจร้ายหนึ่งคนยิ่งทนยิ่งได้ใจ เมื่อก่อนฉันเห็นแก่ใจเธอ เธอล่ะเคยมองไหม หากวันนี้ต้องเห็นแก่ตัวเพื่อหัวใจ ไม่ผิดใช่ไหมที่ไม่ทน อยู่ตรงนี้ ฉันก็ไม่มีค่า ยอมรับดีกว่า ว่าเปลี่ยนเธอไม่ได้ อยากบอกว่าฉันน่ะทนไหว แต่คงจะไม่ทน คนใจร้ายหนึ่งคนยิ่งทนยิ่งได้ใจ เมื่อก่อนฉันเห็นแก่ใจเธอ เธอล่ะเคยมองไหม ฮือ หากวันนี้ต้องเห็นแก่ตัวเพื่อหัวใจ อยากบอกว่าฉันน่ะทนไหว แต่คงจะไม่ทน คนใจร้ายหนึ่งคนยิ่งทนยิ่งได้ใจ เมื่อก่อนฉันเห็นแก่ใจเธอ เธอล่ะเคยมองไหม หากวันนี้ต้องเห็นแก่ตัวเพื่อหัวใจ ไม่ผิดใช่ไหมที่ไม่ทน