Λαθρεπιβάτης

Τισ περισσότερεσ φορέσ που ταξιδεύω με τα μάτια κλειστά
Ένασ μικρόσ λαθρεπιβάτησ από δίπλα με κοιτάει σιωπηλά
Καμιά φορά μου τραγουδάει ένα απόκοσμο τραγούδι μα εγώ
Κάθε φορά που επιστρέφω το ξεχνάω όσο και αν προσπαθώ

Και όπωσ φεύγουνε οι μέρεσ και περνούν τα χρόνια
Τόσο μοιάζει ν' αντηχεί πιο καθαρά
Σαν κραυγή από πουλί που διψασμένο αιώνια
Καθρεφτίζεται στησ λίμνησ τα νερά

Τισ περισσότερεσ φορέσ που επιστρέφω κουρασμένοσ αργά
Ένασ παλιόσ συνταξιδιώτησ πλησιάζει και ζητάει φωτιά
Καμιά φορά μου διηγείται ιστορίεσ που ίσωσ έχουν συμβεί
Τισ περισσότερεσ τισ είπα και άλλεσ τόσεσ έχουν πια ξεχαστεί

Και όπωσ φεύγουνε οι μέρεσ και περνούν τα χρόνια
Τόσο μοιάζει ν' αντηχεί πιο καθαρά
Σαν αρχαίο βουητό που ταξιδεύει αιώνια
Και σκορπάει στου καταρράκτη τα νερά

Τισ περισσότερεσ φορέσ που ταξιδεύω με τα μάτια κλειστά
Ένασ μικρόσ λαθρεπιβάτησ από δίπλα με κοιτάει σιωπηλά
Την προηγούμενη φορά του είχα πει κάπου σ' αυτή τη στροφή
Ότι θα άλλαζα πορεία κι ότι πια δε θα μπορεί να με βρει