รักรออยู่ไม่ไกล

ใครบางคนยังคงใช้ชีวิตต่อไป ในเมืองที่มีผู้คนแต่ไม่เคยมีผู้ใด
โลกใบเดิมยังคงหมุนอย่างไร้จุดหมาย เหมือนกับตัวฉันที่ไม่เคยเข้าใจ

ใครคนเดิมยังคงค้นและหาคำตอบ ทุกสิ่งในความฝันนั้นอยู่ที่ไหน
เดินทางออกตามหาก็มาตั้งไกล แต่ยังไม่พบความหมายของลมหายใจ

มีหนึ่งบทเพลงรักถูกเขียนขึ้นด้วยความรัก ความผูกพันและความเข้าใจ
มีหนึ่งคนที่รักที่อยู่ตรงนี้ใกล้ใกล้เธอได้ยินไหม
เมื่อไหร่ที่ลมยังพัดเข้ามาให้เธอรู้ว่าเวลานั้นมีคนหนึ่งห่วงใย (ฮ้า)
เมื่อไหร่ที่เธอเจ็บช้ำมีน้ำตา จำเอาไว้ว่ามีอีกคนต้องเสียใจ เธอไม่เป็นไร (ฮ้า)

วันเวลาไม่เคยหมุนย้อนคืนทุกอย่าง ทุกสิ่งที่ผ่านมาช่างมีความหมาย
ท่ามกลางกลุ่มเมฆฝนซัดซาในหัวใจ อาจยังไม่พบสายรุ้งที่ไกลออกไป

มีหนึ่งบทเพลงรักถูกเขียนขึ้นด้วยความรัก ความผูกพันและความเข้าใจ
มีหนึ่งคนที่รักที่อยู่ตรงนี้ใกล้ใกล้เธอได้ยินไหม
เมื่อไหร่ที่ลมยังพัดเข้ามาให้เธอรู้ว่าเวลานั้นมีคนหนึ่งห่วงใย (ฮ้า)
เมื่อไหร่ที่เธอเจ็บช้ำมีน้ำตา จำเอาไว้ว่ามีอีกคนต้องเสียใจ เธอไม่เป็นไร (ฮ้า)

มีหนึ่งบทเพลงรักถูกเขียนขึ้นด้วยความรัก ความผูกพันและความเข้าใจ
มีหนึ่งคนที่รักที่อยู่ตรงนี้ใกล้ใกล้เธอได้ยินไหม
เมื่อไหร่ที่ลมยังพัดเข้ามาให้เธอรู้ว่าเวลานั้นมีคนหนึ่งห่วงใย (ฮ้า)
เมื่อไหร่ที่เธอเจ็บช้ำมีน้ำตา จำเอาไว้ว่ามีอีกคนต้องเสียใจ (ฮ้า)

อีกกี่เรื่องราวผิดหวัง สอนให้เธอรู้ใช่ไหมว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน (ฮ้า)
เธอไม่เป็นไร ยังมีฉันรออยู่ มีความฝันรออยู่ ยังมีรักรออยู่ไม่ไกล (ฮู้ ฮา)