เธอลำเอียง
อริสมันต์ พงศ์เรืองรอง
4:05ต่างวิงวอนอ้อนรักพลอดพร่ำ รักแสนหวานฉ่ำ พี่จูบมัดจำตลอดทั้งคืน กอดนวลไว้ แนบกายฝังใจระรื่น ไออกอุ่นหนุนรักชื่น พี่กอดขวัญยืนมิจางห่างน้อง จะมีใครที่ไหนกันเล่า สวยงามเกินเจ้า พี่เฝ้าเล้าโลมโฉมนิ่มเนื้อทอง สุดจะสรรค์ เนินถันเจ้างามขาวผ่อง ดังหนึ่งพิมพ์เจ้ายิ้มมอง สวาทรักปองน้องนางน่าชม จวนแจ้งแล้วหนา เดือนตกจะลับตา นกกาต่างกู่หาคู่ภิรมย์ นกกู่พี่กอดเจ้าไว้มิให้ระทม สองเราต่างเฝ้าเชยชม จนสิ้นแสงโคมแห่งจันทร์ พี่ต้องลาก่อนฟ้าสว่าง น้องนวลแนบนาง เฝ้าจูบสองปรางเพื่อฝากสัมพันธ์ แต่คืนนี้พี่ไปอย่าได้ไหวหวั่น คืนใหม่เราค่อยพบกัน เพื่อสร้างวิมานฉิมพลีที่คอย พี่ต้องลาก่อนฟ้าสว่าง น้องนวลแนบนาง เฝ้าจูบสองปรางเพื่อฝากสัมพันธ์ แต่คืนนี้พี่ไปอย่าได้ไหวหวั่น คืนใหม่เราค่อยพบกัน เพื่อสร้างวิมานฉิมพลีที่คอย