เธอ

ก่อนนั้นทุกวันโลกเป็นสีเทา
เปลี่ยวเหงาเฝ้าแต่รอคอยเสมอ
เธออยู่แห่งไหน เมื่อใจฉันพร่ำหาเธอ
ใครจะเสนอมอบใจรักและต้องการ

ก่อนนั้นฉันมีชีวิตเพื่อใคร
ขื่นขมเท่าใดจะกลายเป็นหวาน
ทนอยู่ต่อไปแม้ใจทนทรมาน
คืนวันผันผ่านจนเราได้มาพบกัน

แปลกใจหนักหนา
เธอมาปลุกชีวิตฉัน
เธอมาว่ารักนิรันดร์
เธอมาอดีตพลันมลาย

บัดนี้ทุกนาทีเป็นแสงทอง
ที่เคยหม่นหมองกลับมีความหมาย
ฉันเพิ่งได้รู้รักทำให้ความทุกข์คลาย
ยาอื่นไม่หายไม่เลือนเหมือนเธอเป็นยา

บัดนี้ฉันมีชีวิตเพื่อเธอ
ได้เจอคือเธอที่ฉันฝันหา
เธอที่คราวนั้นฉันคอยกลบรอยน้ำตา
เธอจึงมีค่าตราตรึงหนึ่งดังหัวใจ

บัดนี้ฉันมีชีวิตเพื่อเธอ
ได้เจอคือเธอที่ฉันฝันหา
เธอที่คราวนั้นฉันคอยกลบรอยน้ำตา
เธอจึงมีค่าตราตรึงหนึ่งดังหัวใจ