คนเลว

ถามสักคำว่าทำได้ไง
ใจที่มีเหมือนคนหรือเปล่า
คนถาวรเปลี่ยนเป็นชั่วคราว
ดั่งกับราวดั่งฟ้าฟาดลงมา

เธอเป็นคนกระทำจึงไม่รู้รสชาติมัน
ใจถูกกดดัน เธอมีใคร
ยอมเธอเชื่อใจและตัวฉันให้เกียรติเธอ
เรากลับมาเจอสิ่งเลวร้าย

เจ็บแล้วต้องจำ อย่าทำเซื่องซึม
ลืมเหอะลืม ไม่ควรจำอีก
เธอไม่เคยจะมาเหลียวดู
ดูเหอะดู ยิ่งทำไร้น้ำใจ

มันจะทรมานสักเพียงไหนจำตัดใจ
ทนเจ็บทำไมไม่จำเป็น
เราทำดีกับเธอ สักเพียงไหนคงไม่เห็น
ใจถูกกักเกณฑ์ ถูกข่มเหง

ไปเถอะไป ไกลห่างกัน เราต่างคนไม่ต้องคืนกลับมา
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ความผูกพันให้มันลอยหายไป
ดีก็แล้ว เลวก็ไป ใจอย่างนี้ไม่เอาคืน
ลืมเถิดลืม เพียงว่าใจเคยหลงทางผ่านเธอ

มันจะทรมานสักเพียงไหนจำตัดใจ
ทนเจ็บทำไมไม่จำเป็น
เราทำดีกับเธอ สักเพียงไหนคงไม่เห็น
ใจถูกกักเกณฑ์ ถูกข่มเหง

ไปเถอะไป ไกลห่างกัน เราต่างคนไม่ต้องคืนกลับมา
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ความผูกพันให้มันลอยหายไป
ดีก็แล้ว เลวก็ไป ใจอย่างนี้ไม่เอาคืน
ลืมเถิดลืม เพียงว่าใจเคยหลงทางผ่านเธอ

คนเลวเลว