คนเหมือนกัน
รุ่งเพชร แหลมสิงห์
3:17เพราะพี่มันจนคนที่ไหนแล ต้องจากบ้านจากพ่อและแม่ คงชะแง้คอยวันฉันมา ต้องจากไกลมาลัยบ้านป่า จากทุ่งนามาหางานทำ เพราะพี่มันจนต้องดิ้นรนเรื่อยไป เข้าสู่กรุงสู่กรุงวิไล หัวใจพี่เฝ้าระกำ ทำงานเหงื่อการไหลฉ่ำ ตากแดดหน้าดำต้องทำเพราะจน มาลัยจ๋าอย่าว่าพี่จาก เพราะความจนอยากต้องจากหน้ามน เมื่อพี่ไกลทรามวัยอย่าบน เมื่อพี่หายจนหน้ามนคงสบาย เพราะไกลเธอเห้อใจลอย คิดถึงเธอคิดถึงเธอบ๊อยบ่อย ใจลอยกระวนกระวาย ตัวไกลละหัวใจอยู่ใกล้ เจ้าอย่านอกใจเมื่อพี่ไกลบ้านมา เพราะไกลเธอเห้อใจลอย คิดถึงเธอคิดถึงเธอบ๊อยบ่อย ใจลอยกระวนกระวาย ตัวไกลละหัวใจอยู่ใกล้ เจ้าอย่านอกใจเมื่อพี่ไกลบ้านมา