Beyaz Güvercin

Timur Selçuk'un aziz hatırasına...
Şiir: Ümit Yaşar Oğuzcan

Süzülüp mavi göklerden yere doğru,
Omzuma bir beyaz güvercin kondu,
Aldım elime usul usul okşadım,
Sevdim,gençliğimi yeniden yaşadım,
Bembeyazdı tüyleri,öyle parlaktı,
Açsam ellerimi,birden uçacaktı,
Eğildim kulağına, dur gitme! dedim,
Hareli gözlerinden öpmek istedim,

Duydum! Avuçlarımda sıcaklığını,
Duydum! Benden yıllarca uzaklığını,
Çırpınan kalbini dinledim bir süre,
Ve uçmak istedim onunla göklere,

Ak güvercinin iri gözleri vardı,
Güzelliğinden fışkıran bir pınardı,
Soğuk sularından içtim serinledim,
Çağlayan bir nehrin sesini dinledim,
Belki buydu sevmek,hayat belki buydu,
Işıl ışıldın,gözlerin dopdoluydu,
Bir name yükseldi sevinçten ve hazdan,
Bir name yükseldi güzelden,beyazdan,

Uzattı sevgiyle pembe gagasını,
Birden öğrendim hayatın manasını,
Kaderde sevgiyi sende bulmak varmış,
Seninle bir çift güvercin olmak varmış,

Süzülüp mavi göklerden yere doğru,
Omzuma bir beyaz güvercin kondu,
Aldım elime usul usul okşadım,
Sevdim,gençliğimi yeniden yaşadım,