Tora Niotho Poso M' Agapas
Sofia Arvaniti
Πάλι μου είπε η μάνα μου Πωσ θα καταστραφώ Που όλο αλλάζω αγκαλιέσ Και κάπου δεν αράζω Τα χρόνια μου που πέρασαν Δεν έβαλα μυαλό Κι όσα ναυάγησαν φιλιά Μεσ το ντουλάπι βάζω Τόσα χιλιόμετρα αδειανά Και έφτασα ωσ εδώ Κι ούτε που ξέρω τώρα πια Τι άλλο περιμένω Μα ο ήλιοσ που ξεπρόβαλλε Μου λέει έξω να βγω Στα χείλη τα φιλήδονα Τσιγάρο αναμμένο Όσεσ οι λύπεσ κι οι χαρέσ Μα ο πόνοσ πιο βαθύσ Κι αυτή ζεστή σου μυρωδιά Σαν είσαι ιδρωμένοσ Να πάλλεται ο έρωτασ Και ψάχνεισ για να μπεισ Μεσ στη ζεστή μου αγκαλιά Γλυκά φυλακισμένοσ Όσο και αν προσπάθησα Να ζω κανονικά Και τώρα που μεγάλωσα κανείσ δεν συγχωράει Μια ατίθαση, μποέμισσα Και εύθραυστη καρδιά Που για ένα ακόμα σ αγαπώ Στον ουρανό πετάει