บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก บ่ บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่มีเนื้อเย็นเฮาบ่เป็นอันหยัง เฮาบ่มีสตางค์สิมันยิ้มบ่ออก
อดความรักบ่ตาย บ่ร้ายเหมือนดังอดข้าว
มีข้าวสารมีถ่านมีเตาใครนินทาด่าว่าหมู่เฮา
เขาบ่สงสารเราก็บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่มีเก๋งนั่งรถหยังก็บ่มีสองขายังดีก็สิเดินได้ดอก
เดินย่ำต๊อกบ่ตาย บ่ร้ายเหมือนนอนตากยุง
มีที่นอนมีหมอนมีมุ้งมีผ้าห่มกันลมกันยุง
บ่ได้ควงสาวกรุงก็บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก บ่ บ่เป็นหยังดอก
บ่มีเก๋งนั่งรถหยังก็บ่มี สองขายังดีก็สิเดินได้ดอก
เดินย่ำต๊อกบ่ตาย บ่ร้ายเหมือนนอนตากยุง
มีที่นอนมีหมอนมีมุ้งมีผ้าห่มกันลมกันยุง
บ่ได้ควงสาวกรุงก็บ่เป็นหยังดอก

บ่ บ่เป็นหยังดอก บ่ บ่เป็นหยังดอก