เสียน้ำตาที่คาเฟ่

เรารักกัน อยู่ด้วยกันสองคน
เพราะความจนต่างดิ้นรนหางาน
เธอได้งานเด่นเป็นนักร้องอยู่ห้องอาหาร
ส่วนฉันได้งาน งานพื้นบ้านเป็นกรรมกร

เรารักกัน อยู่ด้วยกันหลายปี
ไม่เคยมีสิ่งไม่ดีเหมือนก่อน
เธอร้องเพลงอยู่ เธอก็รู้ว่าฉันอาทร
ก่อนฉันเข้านอนยังคิดอาวรณ์ห่วงเธอ

มาวันหนึ่งฉันบึ่งเข้าห้องอาหาร
เพื่อรับเธอกลับบ้าน วันนั้นฉันจึงได้เจอ
มีแขกใจใหญ่คล้องมาลัยให้เธอ
สุดท้ายเล่าเออ เธอหลงเห่อตามเขาไป

ความรักเอยก็เลยเป็นน้ำตา
เสียเวลา ต้องกลับมาเสียใจ
มองเห็นคาเฟ่ใจฉันเขว อกสั่นขวัญหาย
ปวดร้าวทรวงใน ยังเสียวหัวใจไม่ลืม

ความรักเอยก็เลยเป็นน้ำตา
เสียเวลา ต้องกลับมาเสียใจ
มองเห็นคาเฟ่ใจฉันเขว อกสั่นขวัญหาย
ปวดร้าวทรวงใน ยังเสียวหัวใจไม่ลืม