ปลายฝนต้นหนาวที่เพอร์เฟคพอจะตกหลุมรักใครสักคน

ตอนเช้าแสงของไอแดด
ผ่านหน้าต่างเมฆจางจางตั้งเค้ารอดวงตะวัน
ทรายขาว
สีทอง
เปล่งประกายเมื่อยามฉันมองเหมือนสีอำพัน

พักฟังเสียงของหมู่นกกา
เปิดดวงตาให้เราได้มอง
โลกใบนี้ใครเล่าจับจอง
ความสวยงามของเธอ

ฉันนั่งมองตะวันที่เส้นขอบฟ้า
ถึงเวลาบอกลาแสงยามเย็น
ฉันยังนั่งรอ
ยังนั่งเล่น
คอยเวลาของแสงแดด

ฝน ฝนยังคงซัดซา
อยู่บนนภาอากาศ
เมื่อลมพัดเธอมา
ลมเอ๋ยเจ้าเคยได้รู้ไหมว่า
ละอองน้ำจากป่า
ช่างเย็นสบายชื่นใจ

พักฟังเสียงของหมู่นกกา
เปิดดวงตาให้เราได้มอง
โลกใบนี้ใครเล่าจับจอง
ความสวยงามของเธอ

ฉันนั่งมองตะวันที่เส้นขอบฟ้า
ถึงเวลาบอกลาแสงยามเย็น
ฉันยังนั่งรอ
ยังนั่งเล่น
คอย
เวลา
ของแสงแดด

ฮ้า ฮ้า
โว้ยเจ็บคอ ร้อนก็ร้อน
ฝนไม่ตกสักที
ปลายฝนต้นหนาวเว้ย
เจ็บคอฉิบหาย