จากน้ำตามาเป็นเพลง

ขณะนี้ตัวฉันเบาเหมือนนุ่น
หยาดน้ำใสอุ่นล้นเต็มเบ้าตา
จากความปวดร้าวเศร้าอย่างแสนสา
ฉันกลัวน้ำตา
นี้มากลั่นเป็นร้อยกรอง

โลกสร้างรักเราหวานเพียงครึ่งทาง
บัดนี้ทุกอย่างสิ้นหวังลอยล่อง
สุขเคยเปี่ยมล้นกลับหม่นใจหมอง
ฉันได้แต่มอง
หน้าเธอแล้วเผลอร้องไห้

ใช่วันนี้ยังมีเธออยู่
แต่สิ่งที่รู้
ไม่ช้าเธอต้องจากไป
อยากหยุดยั้ง
รั้งเธอเอาไว้
แต่ฉันต้องพ่าย
โรคร้ายที่มันดื้อยา

ขณะนี้ใจฉันเหมือนจะขาด
ฉีกชิ้นกระดาษเหลือซับน้ำตา
คลี่วางข้างหมอนมือครองปากกา
เขียนถ้อยคำว่า
เธอจ๋าฉันยังรักเธอ

ใช่วันนี้ยังมีเธออยู่
แต่สิ่งที่รู้
ไม่ช้าเธอต้องจากไป
อยากหยุดยั้ง
รั้งเธอเอาไว้
แต่ฉันต้องพ่าย
โรคร้ายที่มันดื้อยา

ขณะนี้ใจฉันเหมือนจะขาด
ฉีกชิ้นกระดาษเหลือซับน้ำตา
คลี่วางข้างหมอนมือครองปากกา
เขียนถ้อยคำว่า
เธอจ๋าฉันยังรักเธอ