O Kotzanastas

Άμον τον κοτζά αναστάσ κι θα ελέπσ όθεν κι αν πασ
Έτονε σταυραετόσ των προσφύγων ο θεόσ
Σ'έναν χέρ είχεν σταυρόν και σο άλλο το κανόν

Ατόσ έτον λεοντάρ τη πάφρασ το παλλικάρ
Τον πόντον απέσ σην ψύν είχεν σην ταραμονήν
Έτον για να γουρταρεύ άμαχουσ να προστατεύ

Την πατρίδαν ατ' που χάν' εχ αγιάτρευτον γεράν
Με τα δόντεσ να κρατείσ τα χωράφε σ' και την γήσ
Την σημαίασ κράτ σο σέρ και με τ'άλλον το μαχαίρ
Λόγια τη κοτζά αναστάσ να θυμάσαι όθεν πάσ