Uroboros

สับสบวนเริ่มใหม่ เจ็บปวดใจเพียงไหน
เส้นทางที่ต้องเดินต่อ ไม่เห็นทางไป
จุดจบบทของเรา มันอยู่แห่งหนใด บอกให้ฉันรู้ทีได้ไหม

อดีตที่ฉันเป็น ตัวตนที่ซ่อนเร้น
ชะตากรรมได้เขียนบอกมันแสนยากเย็น
ไม่อาจกอดรับมัน ไม่อาจทำให้เป็นอนาคตพรุ่งนี้ที่ห่างไกล

เพราะทุกอย่างถูกกำหนดไว้ เพราะทุกสิ่งล้วนต้องเปลี่ยนแปลงเรื่อยไป
เพราะทุกอย่างมันกำหนดไว้ ให้ชีวิตของเรายังอยู่ตรงนี้ไง

กี่ครั้ง ที่ฉันยังต้องเดินต่อไป
กี่ครั้ง ที่ฉันต้องเริ่มชีวิตใหม่
กี่ครั้ง ที่ต้องคอยมาจำใส่ใจ
บอกลาเจ็บช้ำซ้ำวนอยู่ข้างใน (ช่วยฉันที)

กี่ครั้ง ที่ฉันคิดจะยอมถอดใจ
กี่ครั้ง ที่ร่างกายยังคงไหวสั่น
กี่ครั้ง ที่ฉันยังต้องคอยจดจำ
ไม่ห่าง ไม่หยุด ไม่ลืม ซ้ำวนอยู่เสมอ

Hey I'm D E V
เริ่มจากพัฒนาการ สู่วิวัฒนาการ
Upgrade this body
เอาร่างกายมาสับ ๆ เอาชีวิตมาดับ ๆ ปรับแต่ง
ทุกวิธี ไม่เคยสนเรื่องความตาย
I'm gonna get a new high.
Don't ask why. No cry. No lie.
Oh Technophobia
เหมือนปรสิตที่เข้ามากัดกินกัน ไม่เคยคิดว่าสักวันจะเติบโตเลยสักนิด
มีแต่ความเชื่อที่ผิดแปลก รักที่มันแหลก
และเป็นพิษร้ายไม่มีสิ้นสุด ไม่มีดิ้นหลุด
แลกกับความเป็นมนุษย์ แต่เธอเลือกที่จะหยุด
Stop the beat. I don't even need.
Everyone sit and don't move like you're freezed.

ปล่อยใจให้ล่องลอยไปในภาพลวงที่เคยวาดไว้
หนึ่งชีวิตเป็นแค่ทางผ่านจากความฝันไปสู่ความจริง
ปล่อยกายให้ร่วงโรยไป จิตวิญญาณจะเป็นของใคร
จงดับสูญและฟื้นคืนใหม่ มาเป็นหนึ่งเดียวกัน

ก็ทุกอย่างถูกกำหนดไว้ ก็ทุกสิ่งล้วนต้องเปลี่ยนแปลงเรื่อยไป
ก็ทุกอย่างมันกำหนดไว้  ให้ชีวิตของเรายังอยู่ตรงนี้ไง

อีกครั้ง ที่ฉันยังต้องเดินต่อไป
อีกครั้ง ที่ฉันต้องเริ่มชีวิตใหม่
อีกครั้ง ที่ต้องคอยมาจำใส่ใจ
ปล่อยให้ถ้อยคำซ้ำวนอยู่ข้างใน (มองฉันสิ)

อีกครั้ง ที่ฉันคิดจะยอมถอดใจ
อีกครั้ง ที่ร่างกายยังคงไหวสั่น
อีกครั้ง ที่ฉันยังต้องคอยจดจำ
ไม่ห่าง ไม่หยุด ไม่ลืม ย้ำเตือนอยู่เสมอ

เพียงกาลเวลา ไม่เหลือศรัทธา ทางที่เดินย้อนคืนตลอดมา
คือคำทำทายหรือคือชะตา ทำให้เรามีชีวิตวนไป
เป็นเพียงตัวตน ต้องการหลุดพ้น มีวิธีช่วยให้ตายได้อย่างไร
คงความเดียวดาย ไร้ซึ่งจุดหมาย แต่ตัวฉันยัง...

(จมอยู่ในหัวใจปวดร้าวข้างใน เรื่องราวของใครที่เฝ้ามอง)
(ลองอ่านมันให้รู้ ชะตาผู้ใด ปกปิดเอาไว้ไม่ให้ดู)
(พรากจากกันแสนไกล บทเพลงที่ไหลผ่านห้วงหัวใจนั้นยังอยู่)
(แม้จะนานเท่าไหร่ จะนานแค่ไหน ฉันจะไม่ลืม)

สิบครั้ง ที่ฉันยังต้องเดินต่อไป
หมื่นครั้ง ที่ฉันต้องเริ่มชีวิตใหม่
จะกี่ครั้งที่ฉันต้องมาจำใส่ใจ
โปรดเก็บเรื่องราวของเราเอาไว้

กี่ครั้ง ที่ฉันยังต้องเดินต่อไป
กี่ครั้ง ที่ฉันต้องเริ่มชีวิตใหม่
กี่ครั้ง ที่ต้องคอยมาจำใส่ใจ
บอกลาตัวฉันในเมื่อวาน เราจะเจอกันในวันนี้

อีกครั้ง ที่ฉันคิดจะยอมถอดใจ
อีกครั้ง ที่ร่างกายยังคงไหวสั่น
อีกครั้ง ที่ฉันยังต้องคอยจดจำ

ไม่ห่าง ไม่หยุด ไม่ลืมพรุ่งนี้
ไม่ห่าง ไม่หยุด ไม่ลืมชีวิต
ไม่ห่าง ไม่หยุด ไม่ลืมความคิด
ไม่ห่าง ไม่หยุด ไม่ลืมซ้ำวนอยู่เสมอ