Temeter Asi Rousian

Σην ελλαδαν σην πατριδαν
Εχπασταν μ εναν ελπιδαν
Τεμετερ α σην ρουσιαν
Ερθαν σην μακεδονιαν
Σα χωρια εταβουτεφταν
Με αδερφια ξαν εβρεθαν
Ολ ενταμα τρων και πηνε
Σ ενασ αλο χωρα κ'ειναι
Τ'οματοπα τη ελπιδασ
Α σα μερεα τη τυφλιδασ
Εχνε χρωμα γαλανον
Εναν με τον ουρανον
Τα μαλοπατσ ιν μελι
Τα σιλοπατσ κερασι
Παντα λενε και γελουν
Τα τρανταφυλλα ανθουν
Ταξιδιαρικα πουλια
Και σα σωνεα και σα κρυα
Αραευνε αλλα μερεα
Ανοιξην και καλοκαιρεα
Εναν τοπον να κονευνε
Τα παιδια τουν να φερνε
Σην πατριδαν με καλον
Φωλεαν να εφταν ζεστον