Moria - Yine Kendime Kaldım

Aynı sokak, aynı adım
Ne sen varsın, ne ben hazır
Kapanmayan bir yol gibi
Her gün başa sarıyor

Aynı sokak, aynı adım
Ne sen varsın, ne ben hazır
Kapanmayan bir yol gibi
Her gün başa sarıyor

Yine kendime kaldım
Yine kendime kaldım
Aynı cümle, başka tonla
Yine kendime kaldım

Seninle güzel olan her şeyi
Kendimden söktüm attım
Ama içimde bir duvar
İsmini yankılar hâlâ

Yine kendime kaldım
Yine kendime kaldım
Söz bitti, içim susmadı
Yine kendime kaldım

Gözlerin kadar sessizim
Aynalarda yok yüzüm
Bir ihtimalin ucunda
Tutup da düşemem artık

Sesin yok, izim yok
Ama her şey sende başlıyor
Ve ben hep
Kendime kalıyorum

Yine kendime kaldım
Yine kendime kaldım
Hep aynı hikâye, başka yalnızlık
Yine kendime kaldım

Kaldım
Kendime kaldım
Kendime
Kaldım