Wszystko

7:30 siedzę na krawędzi łóżka
Twarz chowam w dłoniach nie podchodzę do lustra
Dusza porzucona na dnie pusta muszla
Przepuszcza okazję by coś zmienić bo już mam
Dosyć wygranych dość porażek
Dowodów na to co jest ważne
Hedonizmu dość ascezy
Cholernej presji mnóstwa przeżyć
Układów kompromisów
Cudzych butów w moim życiu
Ślepej wiary dość obowiązków
Coś jest ze mną nie w porządku
Mam dość istnienia sensu zbyt wiele pustki w sercu
Własnych myśli ludzkich głosów dość muzyki (megaherzów)
Pokory dobrych rad
Na zewnątrz chłodny wiatr
Zabierze gniew dym z moich ust
Mam dość przemyśleń pustych słów
Dość walki dość niemocy
Przeczucia że czas skończyć
Wszechwiedzących ignorantów
Wezwań do spłat raty w banku
Falsyfikaty. Mam tu miłość przyjaźń i szacunek
Bazar uczuć full podróbek też masz dosyć (witam w klubie)

Dość tych samych twarzy wokół siebie
Mam dość upadam wstaję znowu biegnę
Mam dość rytmu dnia zysków i strat krzyków i braw
Cyklu lat być lub brać gdy dookoła nas nic nie jest pewne

Dość tych samych twarzy wokół siebie
Mam dość upadam wstaję znowu biegnę
Mam dość rytmu dnia zysków i strat krzyków i braw
Cyklu lat być lub brać gdy dookoła nas nic nie jest pewne

Nic nie jest pewne
Nic nie jest pewne

Dość
Supportu fanów zdania hejterów agresji bez celu
Nie mogę znieść powietrza bez tlenu ambicji graczy i podejścia trenerów
Dość wojny by wstawać każdego dnia dosyć wymagań
Dobra i zła drogi przykazań resztę spraw daj mi wymazać
Nie chcę wiedzieć czy wzbiję się i spadnę i ziemia zabije mnie
Nie winię jej mam dosyć życia niech przyjdzie śmierć
Żadnych obietnic pochlebcy kłamcy oszczercy. Martwa cisza
Chcę nie oddychać mogę nie myśleć o tym wszystkim dzisiaj
Ufności i wiary dość mówienia wciąż o tym samym
Dość patosu wokół skali chaosu godności wytrwałych
Żaru piekła chłodu nieba i anarchii w gettach
Powszechnej apatii obojętności tłumu fałszu i tempa
Za którym nie potrafię nadążyć staję patrzę na chodnik
Słyszę głosy. Mam dosyć głosów nie walczę z własnym nieładem zapomnij
Dosyć nocy wyrzutów sumienia dość przeprosin
Nie patrzeć sobie w oczy mam dosyć siebie ale dość już o tym

Dość tych samych twarzy wokół siebie
Mam dość upadam wstaję znowu biegnę
Mam dość rytmu dnia zysków i strat krzyków i braw
Cyklu lat być lub brać gdy dookoła nas nic nie jest pewne

Dość tych samych twarzy wokół siebie
Mam dość upadam wstaję znowu biegnę
Mam dość rytmu dnia zysków i strat krzyków i braw
Cyklu lat być lub brać gdy dookoła nas nic nie jest pewne

Nic nie jest pewne
Nic nie jest pewne

Mam dosyć planów klepania po plecach deptania po piętach i pustych rad
Gdybań i debat o celach i błędach co to je popełniam już drugi raz
Głupich mas obowiązków sztucznych gwiazd ton botoksu
W knajpie napiwków kapitalizmu choć wierci mi dziurę mój głos rozsądku
Dość po prostu dość dziś nawet Barney mnie nie śmieszy
Nie poznaję własnej matki i warczę do niej jak marnotrawne dzieci
Dość starych śmieci dość pytań co słychać w moim mieście
Dość tego co leci w tv i dość tego co wpycha mi internet
Stop nie mam siły stop nie mam siły mam siłę
Kocham świat na co dzień to znienawidzę go chociaż na chwilę
Stop nie dam rady stop nie dam rady dam radę
Dość rad nieczułych podniebień pod niebem czuję smak marzeń
Nawet jak łażę z nosem na kwintę to żyję marzę i gram vabank
Nie pytaj mnie znów o granice niebo limitem to sprawdzam sam
Daj nam czas wygrać napisać ten ostatni wers
Ale nie dziś bo najbardziej dość mam tych co się poddają wiesz