Khon Yen Cha

มันยากใช่ไหมหากจะทิ้งใครสักคน
ช่างสับสนกับคนใกล้เคียงหัวใจ
มอบความรักให้ทั้งกายให้เธอได้แม้ลมหายใจ
สุดท้ายออกลายไม่เหลือร่องรอย

เหนื่อยรู้ไหมกับใครที่ไม่รักจริง
อยากจะทิ้งเบื่อจริงหัวใจสำออย
กี่สิบครั้งนั่งทบทวนลมพัดหวนป่วนใจไม่น้อย
จะไม่คอยไม่เคลียร์ให้เสียเวลา

ให้โอกาสเธอมากี่ครั้งมันก็ยังไม่ดีขึ้นเลย
โธ่เอ๋ยอะไรกันนักกันหนา
ทำความดีไม่มีใครเห็นคนชาเย็น คนเย็นชา
สมน้ำหน้าแล้วอย่าว่าฉันไม่ดี

จะยากอะไรหากจะทิ้งใครสักคน
เมื่อเหตุผลผ่านมามากมายที่มี
ปล่อยมือกันแล้วหันหลังไปสิ้นเยื่อใยขอให้โชคดี
เจ็บคราวนี้จะจำไว้จนวันตาย

ให้โอกาสเธอมากี่ครั้งมันก็ยังไม่ดีขึ้นเลย
โธ่เอ๋ยอะไรกันนักกันหนา
ทำความดีไม่มีใครเห็นคนชาเย็น คนเย็นชา
สมน้ำหน้าแล้วอย่าว่าฉันไม่ดี

จะยากอะไรหากจะทิ้งใครสักคน
เมื่อเหตุผลผ่านมามากมายที่มี
ปล่อยมือกันแล้วหันหลังไปสิ้นเยื่อใยขอให้โชคดี
เจ็บคราวนี้จะจำไว้จนวันตาย

ปล่อยมือกันแล้วหันหลังไปสิ้นเยื่อใยขอให้โชคดี
เจ็บคราวนี้จะจำไว้จนวันตาย