I Fabrika

Η φάμπρικα δε σταματά
Δουλεύει νύχτα μέρα
Και πώσ τον λεν το διπλανό
Και τον τρελό τον ιταλό
Να τουσ ρωτήσω δεν μπορώ
Ούτε να πάρω αέρα

Δουλεύω μπροσ στη μηχανή
Στη βάρδια δύο δέκα
Κι από την πρώτη τη στιγμή
Μου στείλανε τον ελεγκτή
Να μου πετάξει στο αυτί
Δυο λόγια νέτα σκέτα

Άκουσε φίλε εμιγκρέ
Ο χρόνοσ είναι χρήμα
Με τουσ εργάτεσ μη μιλάσ
Την ώρα σου να την κρατάσ
Το γιο σου μην το λησμονάσ
Πεινάει κι είναι κρίμα

Κι εκεί στο πόστο μου σκυφτόσ
Ξεχνάω τη μιλιά μου
Είμαι το νούμερο οχτώ
Με ξέρουν όλοι με αυτό
Κι εγώ κρατάω μυστικό
Ποιο είναι τ' όνομά μου