พระเจ้ารู้ทีหลัง
ชรินทร์ นันทนาคร
3:06ดอกจันทน์กะพ้อร่วงพรู เจ้ามิใช่ร่วงสู่แผ่นดินแห่งไหนโดยง่าย ลมพาเอากลีบกระจาย ร่อนปลิวพร่างพลิ้วพรายไม่มีที่หมายใด ดูดังฝูงฝึ้งแตกรัง เมื่อไร้กำลังหล่นก็ลงฝังทั่วไป ไร้ผู้จะเหลียวใส่ใจไม่มีใครที่ไหน เก็บเอาไปเพื่อไว้บูชา บางกลีบเขาเหยียบลง แหลกเป็นผลอย่างไร้เมตตา กลีบจมแผ่นดินสิ้นสูญราคา กลิ่นนั้นหนายังหอมเป็นค่าผูกพัน จันทน์กะพ้อคือเหล่าสตรี มีราคีเพราะชายขยี้พรหมจรรย์ ความสาวแหลกเหลวสิ้นกัน ไร้ค่าผูกพันเหมือนจันทน์กะพ้อร่วงพรู ฮื้อฮือฮือฮือ