พบรักปากน้ำโพ

พี่เป็นหนุ่มลุ่มเจ้าพระยา
ล่องเรือไปขายค้า
เดินทางมาหลายร้อยกิโล
สายัณห์คล้อยต่ำ
ลอยลำถึงปากน้ำโพ
หันหัวเรือล่ามโซ่
ค้างปากน้ำโพสักคืน

พี่เร่ร่อนนอนกินกับเรือ
น้องจงคิดเอื้อเฟื้อ
ให้จอดเรือหน้าบ้านขวัญยืน
คืนนี้เดือนแจ่ม
ขอจอดพักแรมสักคืน
พอรุ่งเช้านอนตื่น
จะลาขวัญยืนล่องเรือต่อไป

เป็นบุญตาที่ได้มาปากน้ำโพ
พบน้องคนโก้
ผูกโบว์ใส่เสื้อสีไพร
น้ำใจเอื้อเฟื้อ
หนุ่มเรือไม่อยากลาไกล
อยากขายเรือซื้อนาซื้อไร่
อยากอยู่ใกล้แม่ขนตางอน

รุ่งอรุณแล้วเจ้าแก้วตา
ต้องถอยเรือก่อนหนา
แม่ขวัญตาพี่ขอลาก่อน
ชาวเรือต้อยต่ำ
ตัวดำเหมือนดินนาดอน
โบกมือลาแก้วตาขวัญอ่อน
แม่ขนตางอนอย่าลืมชาวเรือ